забрани́ть сов., разг. вы́лаяць, зла́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бранить сов., разг. вы́лаяць, насвары́цца (на каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбрани́ть сов., разг. вы́лаяць, насвары́цца (на каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отла́ять сов.

1. адбраха́ць;

2. перен., прост. вы́лаяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адпушы́ць ’вылаяць, аблаяць’ (Юрч.). Гл. пушыць, пух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скасці́ць ‘сапсаваць’ (Нас.), ‘вылаяць’ (Касп.). Гл. касціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отруга́ть сов., разг. (кого) вы́лаяць (каго), насвары́цца (на каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праклясці́, -ляну́, -ляне́ш, -ляне́; -лянём, -леняце́, -ляну́ць; -ля́ў, -ляла́, -ло́; -ляні; -ля́ты; зак., каго-што.

1. Падвергнуць праклёну (высок.).

П. здрадніка.

2. Моцна вылаяць, выказваючы гнеў, злосць, абурэнне.

П. ўсё на свеце.

|| незак. пракліна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́страбіць ’вылаяць’ (Жд., 1). З выстраяць ’тс’. Гл. страміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́свенціць ’асвяціць’ (Шат.); ’вылаяць’ (Жд., 1). Запазычанне з польск. wyświęcić ’асвяціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)