укапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у што.

Капаючы, углыбіцца ў што-н.; выкапаць укрыцце.

Пяхота ўкапалася ў зямлю.

|| незак. уко́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкопваць — выкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рыть сов.

1. вы́капаць, мног. павыко́пваць; (рылом — о животных) вы́рыць, мног. павырыва́ць;

2. (копая, добыть) вы́капаць, мног. павыко́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́копать сов., в разн. знач. вы́капаць, мног. павыко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надкапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., што.

Крыху, часткова выкапаць. Надкапаць яму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́цепла, прысл.

Разм. Пакуль цёпла, да наступлення холаду. Зацепла выкапаць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́капень (БРС). Да выкапаць. Калька рус. ископаемое (Крукоўскі, Уплыў, 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́рыць, ‑рыю, ‑рыеш, ‑рые; зак., што.

Выкапаць пераважна лычам паглыбленне, выемку, нару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкапаць усё, многае. Павыконваць ямы. Павыконваць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Выкапаць і заняць акоп (акопы) для абароны ад варожага агню.

Салдаты акапаліся.

2. перан. Знайсці сабе зручны, спакойны прытулак (разм.).

|| незак. ако́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)