выража́ться
1. выяўля́цца;
2. (говорить) выка́звацца, гавары́ць, выража́цца;
3. (ругаться) прост., обл. ла́яцца;
4. страд. выяўля́цца; пака́звацца; перадава́цца; адлюстро́ўвацца; выка́звацца; выража́цца; см. выража́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.
1. за каго-што. Выказвацца ў падтрымку каго-чаго-н. (у час выбараў пры вырашэнні пытання і пад.).
Г. за дэлегата.
2. што. Ставіць на галасаванне; выбіраць, рашаць шляхам галасавання.
Г. праект пастановы сходу.
3. Спыняць машыну ўзняццем рукі (разм.).
Г. на шашы.
|| зак. прагаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изъясня́ться уст. выка́звацца, гавары́ць, размаўля́ць;
изъясня́ться на мно́гих языка́х размаўля́ць на мно́гіх мо́вах.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разглаша́ться
1. (становиться известным) станаві́цца вядо́мым;
2. страд. выдава́цца; выка́звацца; разно́сіцца; см. разглаша́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
облека́ться
1. (одеваться) уст. адзява́цца;
2. (воплощаться, выражаться) увасабля́цца, выка́звацца; (принимать вид) убіра́цца, пакрыва́цца;
облека́ться в фо́рму убіра́цца ў фо́рму; см. обле́чься;
3. страд. адзява́цца; пакрыва́цца; ахіна́цца; увасабля́цца; выка́звацца; надава́цца, надзява́цца; см. облека́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гавары́цца, ‑варыцца; незак.
1. Выказвацца, расказвацца, паведамляцца. І тое, што далей гаварылася, ужо лёгка прасейвалася праз .. [Сашкаву] галаву. Чорны. // Вымаўляцца, выгаворвацца. Кожнае слова гаварылася шэптам. □ — Разумець трэба, для чаго якое слова гаворыцца... Лынькоў.
2. безас. Аб наяўнасці жадання, настрою гаварыць. [Астаповіч і Блецька] увайшлі, і Блецька моўчкі сеў. Нешта яму не гаварылася. Чорны.
3. Зал. да гаварыць (у 2 знач.).
•••
Як гаворыцца (у знач. пабочн.) — як прынята гаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отража́ться
1. (об изображении) адлюстро́ўвацца, адбіва́цца;
2. перен. (сказываться) адбіва́цца; см. отрази́ться;
3. страд. адбіва́цца; адлюстро́ўвацца; пака́звацца; выка́звацца; см. отража́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изобража́ться
1. (обнаруживаться, выражаться) выяўля́цца; выка́звацца; (отражаться) адлюстро́ўвацца;
2. страд. ствара́цца; малява́цца; рысава́цца; ляпі́цца; высяка́цца; пака́звацца, адлюстро́ўвацца; апі́свацца; раска́звацца; см. изобража́ть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приноси́ться несов.
1. (распространяясь, появляться) разг. прыно́сіцца; (доноситься) дано́сіцца;
2. страд. прыно́сіцца; дава́цца; прычыня́цца, рабі́цца, нано́сіцца; прыво́дзіцца, раджа́цца; падава́цца, выка́звацца; заяўля́цца; см. приноси́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тнуць 1 ’пранізваць, прабіраць (пра холад, вецер, боль і пад.)’ (ТСБМ), ’сячы, рэзка выказвацца’, ’ударыць, рубануць; упікнуць’ (Нас.), ’кусаць, джаліць’, ’ссякаць’ (Сцяшк.), ’кусаць, пячы’ (Яруш., Федар. 6, Скарбы, Сл. ПЗБ), тні́ті, тну́ты ’разбураць, рубаць, сячы’ (Булг.). Другасны інфінітыў, утвораны шляхам абагульнення асновы спрагальных формаў дзеяслова цяць — тну < прасл. *tęti — *tьnǫ, параўн. рус. тять — тну, польск. ciać — tnę, славен. дыял. tẹ́ti — tnèm, ст.-слав. тѧти — тьнѫ, дзе прадстаўлена ніжэйшая ступень кораня і.-е. *ten‑, захаваная ў літ. tìnti ’адбіваць касу’ (Коген, Запіскі, 2, 241; Фасмер, 4, 66; Векслер, Гіст., 224). Іншая ступень чаргавання выступае ў *тон, параўн. адным тном ’адным чынам’ (пух., Жд. 1). Гл. цяць.
Тнуць 2 ’іграць’ (Скарбы), ’заўзята іграць’: тне гармонік (Сцяшк.). Экспрэсіўнае ўтварэнне на базе тнуць 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)