мізансцэні́раваць
‘вызначыць (вызначаць) мізансцэны; размясціць (размяшчаць) што-небудзь на сцэне; размясціцца (размяшчацца) на сцэне’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мізансцэні́рую |
мізансцэні́руем |
| 2-я ас. |
мізансцэні́руеш |
мізансцэні́руеце |
| 3-я ас. |
мізансцэні́руе |
мізансцэні́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
мізансцэні́раваў |
мізансцэні́равалі |
| ж. |
мізансцэні́равала |
| н. |
мізансцэні́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мізансцэні́руй |
мізансцэні́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
мізансцэні́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
определи́ть сов.
1. (выяснить, установить) вы́значыць, мног. павызнача́ць, устанаві́ць;
2. (очертить границы, пределы) акрэ́сліць;
3. (раскрыть содержание понятия) вы́явіць, вы́значыць; (дать формулировку, определение) даць азначэ́нне;
4. (назначить) вы́значыць, мног. павызнача́ць, прызна́чыць;
определи́ть су́мму вы́значыць су́му;
5. (обусловить) вы́значыць, абумо́віць;
6. (вынести решение) юр. пастанаві́ць; прысудзі́ць; (меру наказания) вы́значыць;
суд до́лжен определи́ть ме́ру наказа́ния суд паві́нен вы́значыць ме́ру пакара́ння;
7. (назначить на должность) уст., прост. прызна́чыць; (устроить) ула́дзіць;
8. (в школу и т. п.) адда́ць; см. определя́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шука́емы, ‑ая, ‑ае.
У матэматыцы — які неабходна вызначыць, устанавіць. Шукаемая велічыня. // у знач. наз. шука́емае, ‑ага, н. Велічыня, якую неабходна вызначыць, устанавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вызнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вызначыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наме́ціць¹, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак.
1. гл. меціць¹.
2. што. Лёгкімі штрыхамі вызначыць асноўныя контуры чаго-н.
Н. пярэдні край карціны.
3. Папярэдне вызначыць каго-, што-н.
Н. кандыдатуру на вакантную пасаду.
Н. дзень для паездкі.
4. што. Задумаць, запланаваць зрабіць што-н.
Н. на сераду сход працоўнага калектыву.
|| незак. намяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прадвы́значыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.
Наперад вызначыць, абумовіць.
Удалы пачатак прадвызначыў далейшы поспех.
|| незак. прадвызнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прадвызначэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́важыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.
1. Узважваючы, вызначыць вагу (спец.).
В. тару.
2. Вывернуць рычагом.
Насілу пень выважылі.
|| незак. выва́жваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́разіць, -ражу, -разіш, -разіць; -ражаны; зак., што.
Вызначыць у якіх-н. адзінках.
В. план у лічбах.
|| незак. выража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. выражэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́межаваць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак., што.
Вызначыць мяжу паміж зямельнымі ўчасткамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наканава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што каму (разм.).
Наперад, загадзя вызначыць, абумовіць што-н.
|| незак. накано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. наканава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)