истребля́ть несов. знішча́ць, вынішча́ць; губі́ць; выво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выво́дзіцца, ‑водзіцца; незак.

1. Незак. да вывесціся.

2. Зал. да выводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вызвыча́йваць

‘выводзіць з ужывання што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вызвыча́йваю вызвыча́йваем
2-я ас. вызвыча́йваеш вызвыча́йваеце
3-я ас. вызвыча́йвае вызвыча́йваюць
Прошлы час
м. вызвыча́йваў вызвыча́йвалі
ж. вызвыча́йвала
н. вызвыча́йвала
Загадны лад
2-я ас. вызвыча́йвай вызвыча́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вызвыча́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфулі́раваць

‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рэфулі́рую рэфулі́руем
2-я ас. рэфулі́руеш рэфулі́руеце
3-я ас. рэфулі́руе рэфулі́руюць
Прошлы час
м. рэфулі́раваў рэфулі́равалі
ж. рэфулі́равала
н. рэфулі́равала
Загадны лад
2-я ас. рэфулі́руй рэфулі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэфулі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэфулі́раваць

‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рэфулі́рую рэфулі́руем
2-я ас. рэфулі́руеш рэфулі́руеце
3-я ас. рэфулі́руе рэфулі́руюць
Прошлы час
м. рэфулі́раваў рэфулі́равалі
ж. рэфулі́равала
н. рэфулі́равала
Загадны лад
2-я ас. рэфулі́руй рэфулі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час рэфулі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дражні́цца, дражню́ся, дра́жнішся, дра́жніцца; незак., з кім і без дап.

1. Злаваць, выводзіць чым-н. са спакойнага стану.

Хлопцы дражняцца з сабакамі.

2. Дражніць (у 3 знач.) адзін аднаго.

Яны толькі дражняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдабыва́ць

‘здабываць, выводзіць на паверхню, даставаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выдабыва́ю выдабыва́ем
2-я ас. выдабыва́еш выдабыва́еце
3-я ас. выдабыва́е выдабыва́юць
Прошлы час
м. выдабыва́ў выдабыва́лі
ж. выдабыва́ла
н. выдабыва́ла
Загадны лад
2-я ас. выдабыва́й выдабыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выдабыва́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вына́джваць

‘выводзіць, вывуджваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вына́джваю вына́джваем
2-я ас. вына́джваеш вына́джваеце
3-я ас. вына́джвае вына́джваюць
Прошлы час
м. вына́джваў вына́джвалі
ж. вына́джвала
н. вына́джвала
Загадны лад
2-я ас. вына́джвай вына́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вына́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інкубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак. і незак., каго.

Вывесці (выводзіць) птушанят у інкубатарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэдуцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Вывесці (выводзіць) заключэнне шляхам дэдукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)