выдабыва́ць

‘здабываць, выводзіць на паверхню, даставаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выдабыва́ю выдабыва́ем
2-я ас. выдабыва́еш выдабыва́еце
3-я ас. выдабыва́е выдабыва́юць
Прошлы час
м. выдабыва́ў выдабыва́лі
ж. выдабыва́ла
н. выдабыва́ла
Загадны лад
2-я ас. выдабыва́й выдабыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выдабыва́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)