вызвыча́іць
‘вывесці з ужывання што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вызвыча́ю |
вызвыча́ім |
| 2-я ас. |
вызвыча́іш |
вызвыча́іце |
| 3-я ас. |
вызвыча́іць |
вызвыча́яць |
| Прошлы час |
| м. |
вызвыча́іў |
вызвыча́ілі |
| ж. |
вызвыча́іла |
| н. |
вызвыча́іла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вызвыча́й |
вызвыча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вызвыча́іўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэфулі́раваць
‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэфулі́рую |
рэфулі́руем |
| 2-я ас. |
рэфулі́руеш |
рэфулі́руеце |
| 3-я ас. |
рэфулі́руе |
рэфулі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
рэфулі́раваў |
рэфулі́равалі |
| ж. |
рэфулі́равала |
| н. |
рэфулі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэфулі́руй |
рэфулі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рэфулі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэфулі́раваць
‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэфулі́рую |
рэфулі́руем |
| 2-я ас. |
рэфулі́руеш |
рэфулі́руеце |
| 3-я ас. |
рэфулі́руе |
рэфулі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
рэфулі́раваў |
рэфулі́равалі |
| ж. |
рэфулі́равала |
| н. |
рэфулі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэфулі́руй |
рэфулі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рэфулі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вадка, -і, ДМ -дцы, ж.
1. гл. вывесці¹.
2. Вывад коней для агляду ці размінкі (спец.).
|| прым. вы́вадкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навыво́дзіць сов. (во множестве) вы́вести; см. вы́весці 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дабыць
‘здабыць, вывесці на паверхню, дастаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́дабуду |
вы́дабудзем |
| 2-я ас. |
вы́дабудзеш |
вы́дабудзеце |
| 3-я ас. |
вы́дабудзе |
вы́дабудуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́дабыў |
вы́дабылі |
| ж. |
вы́дабыла |
| н. |
вы́дабыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́дабудзь |
вы́дабудзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́дабыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́надзіць
‘вывесці, вывудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́наджу |
вы́надзім |
| 2-я ас. |
вы́надзіш |
вы́надзіце |
| 3-я ас. |
вы́надзіць |
вы́надзяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́надзіў |
вы́надзілі |
| ж. |
вы́надзіла |
| н. |
вы́надзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́надзі |
вы́надзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́надзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ура́злівы, -ая, -ае.
Здольны жыва адчуваць, успрымаць што-н.; такі, якога лёгка вывесці з раўнавагі.
У. чалавек.
Уразлівае сэрца.
|| наз. ура́злівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.
Незак. да вывесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ведзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вывесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)