вызвыча́іць
‘вывесці з ужывання што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			вызвыча́ю | 
			вызвыча́ім | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			вызвыча́іш | 
			вызвыча́іце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			вызвыча́іць | 
			вызвыча́яць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			вызвыча́іў | 
			вызвыча́ілі | 
		
		
			| ж. | 
			вызвыча́іла | 
		
		
			| н. | 
			вызвыча́іла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			вызвыча́й | 
			вызвыча́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			вызвыча́іўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
рэфулі́раваць
‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			рэфулі́рую | 
			рэфулі́руем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			рэфулі́руеш | 
			рэфулі́руеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			рэфулі́руе | 
			рэфулі́руюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			рэфулі́раваў | 
			рэфулі́равалі | 
		
		
			| ж. | 
			рэфулі́равала | 
		
		
			| н. | 
			рэфулі́равала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			рэфулі́руй | 
			рэфулі́руйце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			рэфулі́руючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
рэфулі́раваць
‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			рэфулі́рую | 
			рэфулі́руем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			рэфулі́руеш | 
			рэфулі́руеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			рэфулі́руе | 
			рэфулі́руюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			рэфулі́раваў | 
			рэфулі́равалі | 
		
		
			| ж. | 
			рэфулі́равала | 
		
		
			| н. | 
			рэфулі́равала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			рэфулі́руй | 
			рэфулі́руйце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			рэфулі́раваўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
вы́вадка, -і, ДМ -дцы, ж.
1. гл. вывесці¹.
2. Вывад коней для агляду ці размінкі (спец.).
|| прым. вы́вадкавы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
навыво́дзіць сов. (во множестве) вы́вести; см. вы́весці 1
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вы́дабыць
‘здабыць, вывесці на паверхню, дастаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			вы́дабуду | 
			вы́дабудзем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			вы́дабудзеш | 
			вы́дабудзеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			вы́дабудзе | 
			вы́дабудуць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			вы́дабыў | 
			вы́дабылі | 
		
		
			| ж. | 
			вы́дабыла | 
		
		
			| н. | 
			вы́дабыла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			вы́дабудзь | 
			вы́дабудзьце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			вы́дабыўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
вы́надзіць
‘вывесці, вывудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			вы́наджу | 
			вы́надзім | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			вы́надзіш | 
			вы́надзіце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			вы́надзіць | 
			вы́надзяць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			вы́надзіў | 
			вы́надзілі | 
		
		
			| ж. | 
			вы́надзіла | 
		
		
			| н. | 
			вы́надзіла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			вы́надзі | 
			вы́надзіце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			вы́надзіўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ура́злівы, -ая, -ае.
Здольны жыва адчуваць, успрымаць што-н.; такі, якога лёгка вывесці з раўнавагі.
У. чалавек.
Уразлівае сэрца.
|| наз. ура́злівасць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
выво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.
Незак. да вывесці.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вы́ведзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вывесці.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)