Verbum

Мура́вушка ’масавы танец на адкрытым месцы’ (воран., Сцяшк. Сл.). Да мур ₂ (гл.).

◎ Мянцю́шачка ’дошчачка з дзірачкамі для снавання красён’ (воран., Шатал.). Да мянтишка ’лапатачка’ (гл.).

Мі́тата ’калок, слуп’ (воран.) — рэдуплікацыйнае ад літ. miẽtas ’тс’ (Грынавяцкене, LKK, 16, 183).

Праця́гуваць ’мець акцэнт пэўнай мовы’ (воран., Сл. ПЗБ). З польск. (za)przeciągiwać ’тс’.

Стро́ўбель ‘вясёлка’ (воран., Сл. ПЗБ). З літ. straublỹs ‘тс’ (Сл. ПЗБ, 4, 602).

◎ Пі́гаўка, пікоўка ’кнігаўка’ (навагр., Нар. сл.; шальч., лід., Сл. ПЗБ; ашм., Стан.; воран., навагр., стаўб., ЛА, 1). Гукапераймальнае. Ад пі‑гі! — крыку птушкі. Адсюль непасрэдна пігіца, пігіца, пііца ’кнігаўка’ (воран., іўеў., Сцяшк. С.п.; ашм., шальч., ігн., Сл. ПЗБ; ЛА, 1). Сюды ж пі галка (валож., ЛА, 1).

Мужчы́зна ’мужчына’ (ашм., смарг., воран., трак., шальч., Сл. ПЗБ). Паўкалька з польск. mężczyzna ’тс’.

Пла́ўшы мн. л. ’перхаць’ (воран., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. plaušà ’тс’ (Грынавяцкене, тамсама).

Прытро́нціць ’прыгразіць’ (воран., Сл. ПЗБ). Відаць, мясцовае ўтварэнне на базе польск. trącíć ’штурхаць, піхаць’.

Сці́піны ’капылы ў санях’ (воран., LKK, 16). З літ. stipinaĩ тс’ (там жа, 190).