величина́ в разн. знач. велічыня́, -ні́ ж.;

бесконе́чно ма́лая величина́ бяско́нца мала́я велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́ліва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Лік або велічыня, якія падвяргаюцца дзяленню, дзялімае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Лік або велічыня, на якую дзеліцца дзеліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склада́емае, -ага, н.

У матэматыцы: велічыня (лік), якая складваецца з другой велічынёй (лікам).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўшчыня́, -і́, ж.

1. гл. тоўсты.

2. Велічыня папярочнага сячэння прадмета.

Т. бервяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяско́нцасць, -і, ж.

1. гл. бясконцы.

2. Уяўная велічыня, большая за ўсякую зададзеную (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шука́емы, -ая, -ае.

У матэматыцы: які неабходна вызначыць, устанавіць.

Шукаемая велічыня.

Знайсці шукаемае (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шука́емы мат. иско́мый;

~мая велічыня́ — иско́мая величина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канста́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Пастаянная велічыня.

|| прым. канста́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́данный зада́дзены; да́дзены;

за́данная величина́ зада́дзеная велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)