возвраща́ть несов. варо́чаць, вярта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

враща́ть несов. круці́ць; варо́чаць; вярце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваро́чаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць варочаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варочаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад варочаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваро́чаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Варочаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярну́ць

‘паварочваць; нахіляць; схіляць; варочаць; рухацца’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярну́ ве́рнем
2-я ас. ве́рнеш ве́рнеце
3-я ас. ве́рне ве́рнуць
Прошлы час
м. вярну́ў вярну́лі
ж. вярну́ла
н. вярну́ла
Загадны лад
2-я ас. вярні́ вярні́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́шкаць

‘муштраваць каго-небудзь; мяшаць, варочаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́шкаю ке́шкаем
2-я ас. ке́шкаеш ке́шкаеце
3-я ас. ке́шкае ке́шкаюць
Прошлы час
м. ке́шкаў ке́шкалі
ж. ке́шкала
н. ке́шкала
Загадны лад
2-я ас. ке́шкай ке́шкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́шкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рээвакуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Вярнуць (варочаць) назад пасля эвакуацыі. Рээвакуіраваць завод.

[Ад лац. re — назад і эвакуіраваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воро́чать несов.

1. (переворачивать) варо́чаць, пераваро́чваць; (передвигать) перако́чваць, перасо́ўваць;

2. (вертеть) круці́ць; (вращать) круці́ць; (страницы и т. п.) гарта́ць, пераго́ртваць;

3. перен., разг. (распоряжаться) варо́чаць, ару́даваць;

воро́чать дела́ми варо́чаць спра́вамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)