◎ Ку́лькаць ’спаць, засынаць’ (Сцяшк. Сл.). Да куляцьх. Першаснае значэнне ку́лькаць ’валіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

захіста́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць хістацца. // Хіснуцца некалькі разоў запар. Антонік захістаўся і пачаў валіцца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

1. Пачаць узмоцнена шавяліцца. Мурашкі расшавяліліся.

2. перан. Стаць актыўным. Будаўнікі ўрэшце расшавяліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахвалі́цца сов. нахвали́ться, нахва́статься;

ба́цька сы́нам не ~ва́ліцца — оте́ц сы́ном не нахва́лится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скі́біна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і скіба. Скібіна хлеба. □ З сяўнёю сявец пахаджае, На скібіны валіцца зерне. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.

1. Валячыся, перабіраючыся цераз што-н., упасці на процілеглы бок чаго-н.

П. цераз борт.

2. Перавярнуцца з аднаго боку на другі (разм.).

П. на другі бок.

|| незак. перава́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звалі́цца¹, -алю́ся, -а́лішся, -а́ліцца; зак.

1. гл. валіцца.

2. Захварэўшы, злегчы ў ложак (разм.).

Доўгі час дрэнна адчуваў сябе і, нарэшце, зваліўся.

◊

Гара з плячэй звалілася (разм.) — пра вызваленне ад вялікіх клопатаў, цяжкіх перажыванняў.

|| незак. зва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывалі́цца ​1, ‑валюся, ‑валішся, ‑валіцца; зак.

Прыхіліўшыся, абаперціся аб каго‑, што‑н. [Дзедзіха] паспеў толькі прываліцца спіной да камля, не помніў, як асунуўся, сеў у снег, знямеў. Пташнікаў. Фашыст крэкнуў і са скрыўленым грымасай тварам... застыў у зняменні, прываліўшыся плячыма да сцяны. Сіняўскі.

прывалі́цца ​2, ‑валіцца; зак.

Трохі, не поўнасцю зваліцца (пра сукно).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

Злёгку парухацца, паварушыцца. У калысцы пашавялілася дзіця. □ Ціхан быццам ачнуўся, пашавяліўся, але застаўся на месцы. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опроки́дываться

1. пераку́львацца, абаро́чвацца;

2. (валиться) валі́цца, зва́львацца; (вываливаться) выва́львацца; выку́львацца; см. опроки́нуться;

3. страд. пераку́львацца, абаро́чвацца; выва́львацца, выку́львацца; валі́цца, зва́львацца; адкіда́цца, збіва́цца; абвярга́цца; разбура́цца; см. опроки́дывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)