білінгві́зм, -у, м.

Валоданне і папераменнае карыстанне адной і той жа асобай ці калектывам дзвюма рознымі мовамі; двухмоўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правамо́цтва, ‑а, н.

Поўнае валоданне законным правам, паўнамоцтвамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

владе́ние

1. (обладание) вало́данне, -ння ср., улада́нне, -ння ср.;

2. (действие) вало́данне, -ння ср.;

владе́ние языко́м вало́данне мо́вай;

3. (территория, находящаяся в чьей-л. власти) улада́нне, -ння ср.;

осма́тривать свои́ владе́ния агляда́ць свае́ ўлада́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўле́нне, ‑я, н.

Вуснае і пісьмовае валоданне моваю; моўная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умудро́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць умудронага; валоданне вялікім вопытам, мудрасцю, ведамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нераўнапра́ўе, ‑я, н.

Адсутнасць раўнапраўя; валоданне неаднолькавымі з кім‑н. правамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнапра́ўе, ‑я, н.

Валоданне ўсімі законнымі правамі. Паўнапраўе жанчын у СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́пчая, -ая, -ае.

У выразе: купчая крэпасць, або купчая, -ай, ж. (гіст.) — дакумент аб куплі і продажы нерухомай маёмасці і аб праве на валоданне ёю ў дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саўлада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саўладаць ​2; сумеснае валоданне чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́данне, -я, н.

1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

В. жыцця.

З веданнем справы.

В. замежнай мовы.

2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжн.).

Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)