Verbum

раўніна́, -ы́, ж.

Роўнае месца, роўнядзь.

Р. вакол, ні ўзгорачка.

арэо́л, -а, м.

1. Светлавы круг, ззянне вакол ярка асветленага прадмета, а таксама на фатаграфіі такога прадмета (спец.).

2. перан. Гонар, пашана вакол каго-н. (высок.).

Быць у арэоле славы.

кру́гам, прысл.

У форме круга, утвараючы круг.

Стаць вакол стала к.

вітко́вы¹, -ая, -ае.

Здольны абвівацца вакол чаго-н., павойны.

Вітковыя расліны.

галавано́гі, -ая, -ае.

1. 3 выразна акрэсленай галавой і шчупальцамі вакол рота.

Г. малюск.

2. у знач. наз. галавано́гія, -іх. Клас марскіх малюскаў са шчупальцамі вакол рота (васьміногі, кальмары, каракаціцы і інш.).

калясардэ́чны, -ая, -ае (спец.).

Які знаходзіцца вакол сэрца, абкружае яго.

Калясардэчная сумка.

кругасве́тны, -ая, -ае.

Звязаны з падарожжам, паездкай вакол зямнога шара.

Кругасветнае плаванне.

бум¹, -у, м. (разм.).

Штучнае ажыўленне, шуміха вакол чаго-н.

Газетны б.

акружны́, -а́я, -о́е.

Які размешчаны вакол чаго-н.; абходны, кружны.

Акружная дарога.

абмата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Абматаць сябе чым-н.

А. шалікам.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Абвіцца вакол чаго-н.

Вяроўка абматалася вакол слупа.

|| незак. абмо́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.