бяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мялі́ць ’бяліць вапнай’ (Нас.). Кантамінацыйнае ўтварэнне з мел ’вапна’ і бялі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абва́пліваць

‘бяліць што-небудзь вапнай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абва́пліваю абва́пліваем
2-я ас. абва́пліваеш абва́пліваеце
3-я ас. абва́плівае абва́пліваюць
Прошлы час
м. абва́пліваў абва́плівалі
ж. абва́плівала
н. абва́плівала
Загадны лад
2-я ас. абва́плівай абва́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абва́пліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абвапно́ўваць

‘бяліць што-небудзь вапнай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвапно́ўваю абвапно́ўваем
2-я ас. абвапно́ўваеш абвапно́ўваеце
3-я ас. абвапно́ўвае абвапно́ўваюць
Прошлы час
м. абвапно́ўваў абвапно́ўвалі
ж. абвапно́ўвала
н. абвапно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. абвапно́ўвай абвапно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвапно́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ва́піць

‘бяліць што-небудзь вапнай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ва́плю ва́пім
2-я ас. ва́піш ва́піце
3-я ас. ва́піць ва́пяць
Прошлы час
м. ва́піў ва́пілі
ж. ва́піла
н. ва́піла
Загадны лад
2-я ас. ва́п ва́пце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ва́пячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забяля́ць

‘бяліць што-небудзь; прыпраўляць што-небудзь смятанай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забяля́ю забяля́ем
2-я ас. забяля́еш забяля́еце
3-я ас. забяля́е забяля́юць
Прошлы час
м. забяля́ў забяля́лі
ж. забяля́ла
н. забяля́ла
Загадны лад
2-я ас. забяля́й забяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час забяля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пробе́ливать несов.

1. (белить) выбе́льваць, бялі́ць;

2. (отбеливать) спец. адбе́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбялі́ць, адбялю, адбеліш, адбеліць; зак., што.

1. Зрабіць белым, выбеліць пры дапамозе спецыяльнай апрацоўкі. Адбяліць палатно.

2. Разм. Кончыць бяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́лены

1. прич., в разн. знач. белённый; см. бялі́ць 1;

2. прил. белёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑беліць; зак., што.

1. Пафарбаваць белым. // Спец. Падвергнуць спецыяльнай апрацоўцы, каб зрабіць белым. Прабяліць цукар.

2. і без дап. Бяліць некаторы час. Прабяліць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)