вы́слізгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім; выкаўзаць. Выслізгаць брук. Выслізгаць сцежку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяба́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыябазу; з дыябазу. Дыябазавыя скалы. Дыябазавы брук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбава́ць сов.

1. утрамбова́ть; (о дороге — ещё) уе́здить;

у. брук — утрамбова́ть мостову́ю;

у. даро́гу — утрамбова́ть (уе́здить, уката́ть) доро́гу;

2. втрамбова́ть;

у. шчэ́бень у брук — втрамбова́ть ще́бень в мостову́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Пралажыць брук. Прабрукаваць вуліцу.

2. і без дап. Брукаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мостова́я ж., сущ. мастава́я, -во́й ж.; (из камня) брук, род. бру́ку м.;

деревя́нная мостова́я драўля́ная мастава́я;

торцо́вая мостова́я тарцо́вая мастава́я;

асфа́льтовая мостова́я асфа́льтавая мастава́я;

булы́жная мостова́я брук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Будынак з каменя або цэглы. Пабегла насустрач ліпавая алейка, брук і першыя гарадскія мураванкі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. каго-што. Вызначаць велічыню, колькасць чаго-н. пры дапамозе якой-н. меры.

М. тэмпературу.

М. пакой.

2. што. Надзяваць што-н. для прымеркі.

М. чаравікі.

3. перан., што. Хадзіць, рухацца па якой-н. прасторы ўзад і ўперад або ў адным напрамку.

М. гарадскі брук.

|| зак. паме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцвярдзе́ць, ‑ее; зак.

Стаць цвёрдым. Цяпер, пры марозіку, усё тут сцвярдзела, зраўнялася, затым яшчэ сняжку нядаўна падсыпала, дык .. можаш падумаць, што сапраўды брук у цябе пад нагамі або нават асфальт. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масці́ць, машчу́, мо́сціш, мо́сціць; мо́шчаны; незак., што.

1. Рабіць насціл з дошак, бярвення.

М. падлогу.

2. Тое, што і брукаваць.

М. брук.

3. Старанна ўкладваць, размяшчаць (разм.).

М. мэблю ў кузаў.

|| зак. вы́масціць, -машчу, -масціш, -масціць; -машчаны (да 2 знач.), замасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны (да 1 і 2 знач.) і намасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны (да 1 і 3 знач.).

|| наз. машчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

база́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з базальту. У пеннай красе між базальтавых скал Плыве параход. Хведаровіч. // Які мае адносіны да базальту. Базальтавыя крапінкі заіскрыліся рознакаляровымі агеньчыкамі. Шыцік. // Зроблены з базальту. Базальтавы брук. Базальтавая лава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)