прабрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Пралажыць брук. Прабрукаваць вуліцу.

2. і без дап. Брукаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)