мурзо́цце

‘бруд; запэцканы, брудны чалавек’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурзо́цце
Р. мурзо́цця
Д. мурзо́ццю
В. мурзо́цце
Т. мурзо́ццем
М. мурзо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

антысаніта́рны, -ая, -ае.

Які супярэчыць патрабаванням санітарыі, брудны і шкодны для здароўя.

Антысанітарныя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́лы², -ая, -ае.

Пакрыты слоем засохлай гразі; брудны.

Карэлая сукенка.

Карэлыя рукі.

|| наз. карэ́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сві́нскі, -ая, -ае (разм.).

1. Брудны, неахайны.

Жыць па-свінску (прысл.).

2. Непрыстойны, подлы, нізкі.

С. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́чала

‘неахайны, брудны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́чала чу́чалы
Р. чу́чала чу́чал
Д. чу́чалу чу́чалам
В. чу́чала чу́чал
Т. чу́чалам чу́чаламі
М. чу́чале чу́чалах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гря́зный

1. бру́дны;

2. (о дороге и т. п.) гра́зкі;

3. перен. бру́дны, бры́дкі, непрысто́йны;

гря́зное де́ло бру́дная спра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бруднава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху брудны. Бруднаватая падлога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашы́вец, ‑шыўца, м.

Разм. груб. Той, хто завашывеў; неахайны, брудны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нечистопло́тный

1. (неопрятный) неаха́йны;

2. перен. нячы́сты; бру́дны; (недобросовестный) нядобрасумле́нны, несумле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бру́дна,

1. Прысл. да брудны.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць бруду дзе‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)