двайны́, -а́я, -о́е.

1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак ці прадметаў.

Чамадан з двайным дном.

2. У два разы большы; падвоены.

Д. расход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чацвярны́, -а́я, -о́е (разм.).

1. Які складаецца з чатырох аднародных або падобных частак.

2. У чатыры разы большы, павялічаны ў чатыры разы.

У чацвярным памеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неапла́тны, -ая, -ае.

1. Які не можа быць аплачаны.

Н. рахунак.

2. перан. Вельмі значны, большы за любую ўзнагароду.

Н. доўг.

|| наз. неапла́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возраста́ющий

1. прич. які́ (што) узраста́е;

2. прил. усё бо́льшы і бо́льшы, узраста́ючы;

возраста́ющие тре́бования усё бо́льшыя і бо́льшыя (узраста́ючыя) патрабава́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найбо́льшы, ‑ая, ‑ае.

Самы вялікі, самы большы. Найбольшая радасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бальша́к ’дарога’. Гл. бо́льшы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бальшы́ ’вялікі’. Гл. бо́льшы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бальшу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і, наогул большы па ўзросце.

Ты ж б., а малога крыўдзіш.

|| ж. бальшу́ха, -і, ДМ -шу́се, мн. -і, -шу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мега...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) у мільён разоў большы за адзінку, указаную ў другой частцы слова, напр.: мегават, мегагерц, мегаграм, мегатона;

2) вялікі, гіганцкі, грандыёзны, напр.: мегаліт, мегаспора, мегаполіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднабо́кі, -ая, -ае.

1. Такі, у якога адзін бок або адзін бок большы.

А. кавун.

2. перан. Аднабаковы паводле свайго дзеяння, накіраваны ў адзін бок.

А. падыход да вырашэння справы.

|| наз. аднабо́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)