зара́д
‘баявы снарад, патрон’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зара́д |
зара́ды |
| Р. |
зара́да |
зара́даў |
| Д. |
зара́ду |
зара́дам |
| В. |
зара́д |
зара́ды |
| Т. |
зара́дам |
зара́дамі |
| М. |
зара́дзе |
зара́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
крэ́йсер, -а, мн. -ы, -аў, м.
Вялікі быстраходны баявы карабель.
Ракетны к.
|| прым. крэ́йсерскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́ва
‘мэбля; падземная горная вырабатка; вялікі аднаслойны масіў чаго-н.; баявы парадак конніцы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ла́ва |
ла́вы |
| Р. |
ла́вы |
ла́ў |
| Д. |
ла́ве |
ла́вам |
| В. |
ла́ву |
ла́вы |
| Т. |
ла́вай ла́ваю |
ла́вамі |
| М. |
ла́ве |
ла́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ла́ва⁴, -ы, мн. -ы, лаў, ж.
Баявы парадак конніцы для адначасовай атакі з флангаў і тылу, а таксама атрад, пастроены для такой атакі.
Л. казакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хару́гва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. У старажытнасці: баявы вайсковы сцяг.
2. Замацаванае на доўгім дрэўку палотнішча з вобразамі святых, якое носяць у час рэлігійных шэсцяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знішча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. каго-што. Той, хто знішчае каго-, што-н.
З. грызуноў.
2. Баявы самалёт для знішчэння авіяцыі праціўніка.
3. Лётчык знішчальнай авіяцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тарпедано́сец, ‑носца, м.
Баявы самалёт або карабель, які ўзброены тарпедамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваяўні́чы, -ая, -ае.
1. Схільны да вайны, храбры.
Ваяўнічыя плямёны.
2. Уласцівы воіну, мужны, адважны, баявы (таксама іран.).
В. выгляд.
В. характар.
Ваяўнічыя планы (агрэсіўныя).
|| наз. ваяўні́часць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узве́сціся, ‑вядзецца; зак.
Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассыпны́, -а́я, -о́е.
Які захоўваецца, утрымліваецца, прадаецца без упакоўкі, россыпам.
Р. цэмент.
Р. цукар.
Р. тавар.
○
Рассыпны строй — баявы строй пяхоты, у якім стралкі размяшчаюцца ланцугом на значнай адлегласці адзін ад аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)