ба́льны

‘да бал’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ба́льны ба́льная ба́льнае ба́льныя
Р. ба́льнага ба́льнай
ба́льнае		 ба́льнага ба́льных
Д. ба́льнаму ба́льнай ба́льнаму ба́льным
В. ба́льны (неадуш.)
ба́льнага (адуш.)		 ба́льную ба́льнае ба́льныя (неадуш.)
ба́льных (адуш.)
Т. ба́льным ба́льнай
ба́льнаю		 ба́льным ба́льнымі
М. ба́льным ба́льнай ба́льным ба́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

балл в разн. знач. бал, род. ба́ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баль-маскара́д (род. ба́лю-маскара́ду) м. бал-маскара́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баль (род. ба́лю) м.

1. (вечер с танцами) бал;

2. (званый обед) пир, пи́ршество ср.;

◊ ско́нчан б. — ко́нчен бал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маскара́д, -ду м., прям., перен. маскара́д;

○ баль-м. — бал-маскара́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Баль ’бал, танцы’ (БРС, Касп., Шат., Нас.). Укр. дыял. (зах.) баль ’тс’. Запазычанне з польск. bal ’тс’ (з зах.-еўрап. моў: франц. bal; Варш. сл., 1, 86; Брукнер, 12). Параўн. бал. Сюды балёва́ць ’банкетаваць і г. д.’ (Нас.), балява́ць: гэта або ўтварэнне ад баль (гл.), або непасрэднае запазычанне з польск. balować.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адзнака, ацэнка, бал

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

костюми́рованный

1. прил. касцюмі́раваны;

костюми́рованный бал (ве́чер) касцюмі́раваны баль (ве́чар);

2. сущ. касцюмі́раваны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́льны I (прил. к баль) ба́льный

ба́льны II (прил. к бал) ба́лльный;

~ная сістэ́ма ацэ́нкі ве́даў — ба́лльная систе́ма оце́нки зна́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Балдзі́ць ’казаць, расказваць’ (Бяльк.). Параўн. рус. балди́ть часта паўтараць тое ж самае’, ба́лда́ ’балбатлівая жанчына’, укр. балди́кати гаварыць’. Бясспрэчна, гукапераймальнага паходжання. Параўн. аснову бал — у дзеясловах гаварэння. У гукапераймальных словах развіццё можа ісці сваім шляхам (параўн. і захаванне ‑л‑ ва ўкр. слове; чыста фанетычная форма была б *баўдзі́ць, *бавди́кати).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)