атаксава́ць
‘ацаніць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атаксу́ю |
атаксу́ем |
| 2-я ас. |
атаксу́еш |
атаксу́еце |
| 3-я ас. |
атаксу́е |
атаксу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
атаксава́ў |
атаксава́лі |
| ж. |
атаксава́ла |
| н. |
атаксава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атаксу́й |
атаксу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
атаксава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
расцані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак.
1. што. Вызначыць цану чаго-н.; ацаніць.
Р. тавар.
2. перан., каго-што. Вызначыўшы свае адносіны да каго-, чаго-н., даць ацэнку, ацаніць.
Р. чый-н. талент.
|| незак. расцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расцэ́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.) і расцэ́ньванне, -я, н.; прым. расцэ́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Расцэначная ведамасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ацяні́ць, ацяню, аценіш, ацаніць; зак., што.
Кінуць цень на паверхню чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ацанава́ць
‘ацаніць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ацану́ю |
ацану́ем |
| 2-я ас. |
ацану́еш |
ацану́еце |
| 3-я ас. |
ацану́е |
ацану́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ацанава́ў |
ацанава́лі |
| ж. |
ацанава́ла |
| н. |
ацанава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ацану́й |
ацану́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ацанава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
банітава́ць
‘ацаніць (ацэньваць) глебы, жывёл паводле прыкмет, значных у сельскагаспадарчых адносінах’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
баніту́ю |
баніту́ем |
| 2-я ас. |
баніту́еш |
баніту́еце |
| 3-я ас. |
баніту́е |
баніту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
банітава́ў |
банітава́лі |
| ж. |
банітава́ла |
| н. |
банітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
баніту́й |
баніту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
баніту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
банітава́ць
‘ацаніць (ацэньваць) глебы, жывёл паводле прыкмет, значных у сельскагаспадарчых адносінах’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
баніту́ю |
баніту́ем |
| 2-я ас. |
баніту́еш |
баніту́еце |
| 3-я ас. |
баніту́е |
баніту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
банітава́ў |
банітава́лі |
| ж. |
банітава́ла |
| н. |
банітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
баніту́й |
баніту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
банітава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ацэ́ньваць несов.
1. оце́нивать;
2. перен. оце́нивать, расце́нивать;
1, 2 см. ацані́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кры́тыка ’абмеркаванне з мэтай ацаніць вартасць’ (ТСБМ). Запазычанне праз рускую мову (рус. критика) з франц. critique (Шанскі, 2, 8, 398).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. гл. ацаніць.
2. Думка, меркаванне пра якасць, значэнне каго-, чаго-н.
Даць ацэнку.
3. Адзнака, абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў.
А. па літаратуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недаацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., каго-што.
Недастаткова, не ў поўнай меры ацаніць каго-, што-н., прызнаць чые-н. якасці.
|| незак. недаацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. недаацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)