опа́ивание

1. апо́йванне, -ння ср.;

2. атру́чванне, -ння ср.; см. опа́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валася́нка 1 ’сіло’ (Шатал.). Да валасяны.

Валася́нка 2 ’ядавіты грыб’ (Мат. Гом.). Назва звязана з павер’ем, быццам у грыбе жывуць вельмі шкодныя чарвякі-валасні, якія і выклікаюць хваробу, атручванне.

Валася́нка 3 ’травяны матрац’ (Мат. Гом.). Да валасень 4 ’моцная высокая трава’, валасяны (ад назвы травы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отравле́ние

1. (действие) атру́чванне, -ння ср.;

2. (состояние) атручэ́нне, -ння ср.;

отравле́ние органи́зма атручэ́нне аргані́зма;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натра́вливание​I

1. натру́чванне, -ння ср., атру́чванне, -ння ср., тручэ́нне, -ння ср.;

2. напалёўванне, -ння ср.;

3. нацко́ўванне, -ння ср., падбухто́рванне, -ння ср.; см. натра́вливать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

море́ние

1. марэ́нне, -ння ср.; атру́чванне, -ння ср.; вынішчэ́нне, -ння ср.;

2. марэ́нне, -ння ср.; мардава́нне, -ння ср.;

3. марэ́нне, -ння ср.;

4. тушэ́нне, -ння ср.; см. мори́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)