таямні́ца, -ы,
1. Тое, што яшчэ не пазнана, не стала вядомым.
2. Тое, што трымаецца ў сакрэце, наўмысна хаваецца ад іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таямні́ца, -ы,
1. Тое, што яшчэ не пазнана, не стала вядомым.
2. Тое, што трымаецца ў сакрэце, наўмысна хаваецца ад іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вале́нтнасць, ‑і,
[Ад лац. valens, valentis — які мае сілу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́там, ‑а,
Найдрабнейшая часцінка хімічнага элемента, якая захоўвае яго ўласцівасці і складаецца з ядра і электронаў.
[Ад грэч. atomos — непадзельны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́там, -а,
Найдрабнейшая часцінка хімічнага элемента, якая захоўвае яго ўласцівасці і складаецца з ядра і электронаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фи́зика фі́зіка, -кі
теорети́ческая фи́зика тэарэты́чная фі́зіка;
прикладна́я фи́зика прыкладна́я фі́зіка;
фи́зика а́тома фі́зіка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́тамны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадэ́ль, -і,
1. Узорны экзэмпляр для вырабу чаго
2. Макет якога
3. Тып, марка канструкцыі.
4. Схема якой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ядро́, -а́,
1. Унутраная частка плода, семя, пакрытая цвёрдай абалонкай.
2. Унутраная, звычайна больш шчыльная частка чаго
3. Важнейшая частка ўсякай расліннай і жывёльнай клеткі (
4.
5. Даўнейшы гарматны снарад у выглядзе шара.
||
||
Ядровае мыла (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
радыя́цыя, ‑і,
Выпрамяненне электрамагнітных хваль.
[Лац. radiatio — выпрамяненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыто́н 1, ‑у,
У музыцы — інтэрвал, які мае аб’ём у тры тоны (павялічаная кварта або паменшаная квінта).
[Грэч. tritonon ад tri- — у складаных словах тры і tónos — тон.]
трыто́н 2, ‑а,
1. Хвастатае земнаводнае сямейства саламандраў, якое нагадвае яшчарку.
2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — сын бога мора Пасейдона з чалавечым целам і хвастом рыбы.
[Грэч. tritōn.]
трыто́н 3, ‑а,
Ядро
[Грэч. tritōn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)