таямні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Тое, што яшчэ не пазнана, не стала вядомым.

Таямніцы мінулага.

Т. атама.

2. Тое, што трымаецца ў сакрэце, наўмысна хаваецца ад іншых.

Не раскрываць таямніцы.

Умець захаваць таямніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)