прохлади́ться разг. прахаладзі́цца, ахаладзі́цца, асты́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Стаць халодным, астыць.

Вар ахаладзеў.

2. перан. Стаць абыякавым, больш спакойным.

Ахаладзеў запал і рашучасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да астыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паастыва́ць, ‑ае; зак.

Астыць — пра ўсё, многае. Стравы паастывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. астываць — астыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асты́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і астыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахалада́ць

‘ахаладзець, астыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахалада́ю ахалада́ем
2-я ас. ахалада́еш ахалада́еце
3-я ас. ахалада́е ахалада́юць
Прошлы час
м. ахалада́ў ахалада́лі
ж. ахалада́ла
н. ахалада́ла
Загадны лад
2-я ас. ахалада́й ахалада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахалада́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

осты́нуть, осты́ть сов., прям., перен. асты́ць, мног. паастыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ача́хнуць, ‑не; пр. ачах, ‑ла; зак.

Стаць халаднейшым; ахаладзіцца, астыць. Печ ачахла. // Стаць меншым, слабейшым. Агонь ачах. // перан. Паспакайнець, астыць, ахаладзець да каго‑, чаго‑н. Пакуль запал мой не ачах, Люблю язду таропкую, Няхай у некага ў вачах І застаюся кропкаю. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахаладзі́цца, ахаладжуся, ахалодзішся, ахалодзіцца; зак.

1. Стаць халодным ці больш халодным; астыць, ахалодаць. Здавалася, што.. [сын] лёг у цяньку на росную яшчэ мураву, каб ахаладзіцца ад веснавой гарачыні, каб адпачыць. Галавач. // Асвяжыцца на паветры; праветрыцца; ахалодаць.

2. перан. Перастаць гарачыцца; астыць. Супакоіўся я крыху, ахаладзіўся. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)