гра́знуць, -ну, -неш, -не; граз, гра́зла; -ні; незак.

Апускацца ў што-н. гразкае, топкае.

Ногі гразлі ў цягучай твані балота.

|| зак. загра́знуць, -ну, -неш, -не; загра́з, -зла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіля́рнасць, ‑і, ж.

Здольнасць вадкасцей паднімацца і апускацца па капілярах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апускаць — апусціць і апускацца — апусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Падскокваць, з шумам апускацца і падымацца. Гопацца ў сядле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводл. дзеясл. апускаць — апусціць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.) і апускацца — апусціцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́кнуць, -ну, -неш, -не; нік, ні́кла; -ні; незак.

1. Схіляцца, нахіляцца, апускацца.

Нікнуць лозы да зямлі.

2. перан. Вянуць.

Нікне трава ад спёкі.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Станавіцца слабейшым па сіле праяўлення; слабець.

Нікне памяць.

4. перан. Знікаць.

Нікнуць агні ў змроку.

|| зак. пані́кнуць, -ну, -неш, -не; -нік, -кла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэлега́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэлегата, належыць яму. Дэлегацкі білет. Дэлегацкія абавязкі. □ Пракоп крыху сумеўся, адчуўшы трывогу і страх, і ўсё ніжэй і ніжэй стала апускацца яго дэлегацкая роля. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апу́склівы ’неахайны’ (БРС), пэўна, тут дэрывацыя ад дзеяслова апускацца ў пераносным значэнні, адсюль і словы апушчэ́льнік ’нядбайны гаспадар’, апушчэ́нец ’нядбайны гаспадар, гультай’ (Бяльк.), ’неахайны, лодар’ (Юрч.), апу́шчаны ’тс’. (Сцяц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вя́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Апускацца, нападаць у што‑н. вязкае, ліпкае, сыпкае; грузнуць. Ногі ў вялізных, поўных халоднай вады, гумавых ботах, .. вязнуць у дрыгве. В. Вольскі. Вязнучы ў снягу, Коля пайшоў за санямі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

роня́ться страд.

1. упуска́цца; губля́цца;

2. губля́цца;

3. апуска́цца;

4. раня́цца;

5. кі́дацца, цадзі́цца;

6. прыніжа́цца, тра́ціцца; см. роня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)