сфарца́нда, прысл.
Робячы рэзкі націск на ноце, акордзе; з сілай вылучаючы асобны гук, акорд.
[Іт. sforzando.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заклю́чны заключи́тельный;
з. канцэ́рт — заключи́тельный конце́рт;
◊ з. ако́рд — заключи́тельный акко́рд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
секстако́рд, ‑а, М ‑дзе, м.
Спец. Акорд з трох гукаў, які ўключае інтэрвалы, тэрцыі і сексты.
[Ад лац. sextus — шосты і іт. accordo — акорд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
септако́рд, ‑а, М ‑дзе, м.
У музыцы — акорд, які складаецца з прымы (асноўнага тону), тэрцыі, квінты і септымы.
[Ад лац. septimus — сёмы і іт. accordo — акорд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фина́льный в разн. знач. фіна́льны;
фина́льный акко́рд муз. фіна́льны ако́рд;
фина́льный расчёт эк. фіна́льны разлі́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мінор ’музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі’, ’сумны, прыгнечаны настрой’ (ТСБМ). З рус. минор ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 84), якое з франц. mineure ’малая тэрцыя’, ’сумны’ ці з італ. minore ’тс’, якое з лац. minor ’меншы’. Слова магло прыйсці і праз польск. мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
арпе́джыо,
1. прысл. Спец. Спосаб выканання акордаў, пры якім тоны, што іх складаюць, бяруцца не адначасова, а па чарзе, звычайна ад ніжняга да верхняга.
2. у адз. нескл.; мн. арпе́джыі, ‑яў, н. Сам акорд, які выконваецца гэтым спосабам.
[Іт. arpeggio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развіта́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да развітання; звязаны з развітаннем. Развітальныя словы. □ Андрэй узышоў на сярэднюю гару і спыніўся, развітальным поглядам абводзячы дарагія прасторы зямлі. Колас. Сярожу і Стася пахавалі ў той вёсцы, дзе была першая брыгадная застава, і ротай далі развітальны салют. Брыль. Час раз’ездаў настаў... Што ні вечар даўжэй Развітальныя вальсы, што вечар цішэй Развітальныя шэпты засмучаных пар. Куляшоў. // Наладжаны з прычыны развітання, ад’езду каго‑н. Развітальны вечар. □ Перад ад’ездам спецыяльна для .. [хлопцаў] Зіновій Цімафеевіч напаліў лазню, а Паліна Антонаўка прыгатавала развітальную вячэру. Нядзведскі.
•••
Развітальны акорд гл. акорд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіна́льны в разн. знач. фина́льный;
~ная сустрэ́ча — спорт. фина́льная встре́ча;
ф. ако́рд — муз. фина́льный акко́рд;
ф. разлі́к — эк. фина́льный расчёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́йны
1. (красиво, пропорционально сложённый, расположенный) стро́йный;
2. (логично построенный, упорядоченный) стро́йный; сла́женный;
~ная тэо́рыя — стро́йная тео́рия;
с. ако́рд — стро́йный акко́рд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)