адмыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмываць — адмыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджлу́кціць, -кчу, -кціш, -кціць; -кчаны; зак., што і чаго (разм.).

1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем.

А. бялізну.

2. Прагна адпіць чаго-н.

А. малака.

|| незак. аджлу́кчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адапра́ць

‘адмыць, б'ючы пранікам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпяру́ адпяро́м
2-я ас. адпярэ́ш адпераце́
3-я ас. адпярэ́ адпяру́ць
Прошлы час
м. адапра́ў адапра́лі
ж. адапра́ла
н. адапра́ла
Загадны лад
2-я ас. адпяры́ адпяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адапра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адха́яць, -ха́ю, -ха́еш, -ха́е; -ха́й; -ха́яны; зак., каго-што.

1. Вярнуць прытомнасць; адратаваць (разм.).

А. хворага.

2. Ачысціць, адмыць, агледзець.

|| незак. адха́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адха́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Палошчучы ў вадзе, адмыць, выпаласкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмы́ўка, ‑і, ДМ ‑мыўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адмываць — адмыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

П. бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае.

Ямы ў рэчцы пазамывала (безас.) пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аджлу́кціць, ‑кчу, ‑кціш, ‑кціць; зак., што.

Разм.

1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем. Аджлукціць бялізну.

2. Прагна адпіць з якой‑н. пасудзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамы́цца, ‑мыюся, ‑маешся, ‑маецца; зак.

1. Закончыць мыцца; памыцца поўнасцю.

2. (з адмоўем). Цяжка адмыць. Запэцкаюцца рукі ў чарніла — не дамыешся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

состира́ть сов., разг.

1. (отстирать) змыць, адмы́ць;

2. (повредить при стирке) пасціра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)