адапра́ць
‘адмыць, б'ючы пранікам што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адпяру́ | адпяро́м | |
адпярэ́ш | адпераце́ | |
адпярэ́ | адпяру́ць | |
Прошлы час | ||
адапра́ў | адапра́лі | |
адапра́ла | ||
адапра́ла | ||
Загадны лад | ||
адпяры́ | адпяры́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
адапра́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)