адапра́ць

‘адмыць, б'ючы пранікам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпяру́ адпяро́м
2-я ас. адпярэ́ш адпераце́
3-я ас. адпярэ́ адпяру́ць
Прошлы час
м. адапра́ў адапра́лі
ж. адапра́ла
н. адапра́ла
Загадны лад
2-я ас. адпяры́ адпяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адапра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)