да́льшыць

‘аддаляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. да́льшу да́льшым
2-я ас. да́льшыш да́льшыце
3-я ас. да́льшыць да́льшаць
Прошлы час
м. да́льшыў да́льшылі
ж. да́льшыла
н. да́льшыла
Загадны лад
2-я ас. да́льшы да́льшыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час да́льшачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцы́раваць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцы́рую дыстанцы́руем
2-я ас. дыстанцы́руеш дыстанцы́руеце
3-я ас. дыстанцы́руе дыстанцы́руюць
Прошлы час
м. дыстанцы́раваў дыстанцы́равалі
ж. дыстанцы́равала
н. дыстанцы́равала
Загадны лад
2-я ас. дыстанцы́руй дыстанцы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыстанцы́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцы́раваць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцы́рую дыстанцы́руем
2-я ас. дыстанцы́руеш дыстанцы́руеце
3-я ас. дыстанцы́руе дыстанцы́руюць
Прошлы час
м. дыстанцы́раваў дыстанцы́равалі
ж. дыстанцы́равала
н. дыстанцы́равала
Загадны лад
2-я ас. дыстанцы́руй дыстанцы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыстанцы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцыява́ць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцыю́ю дыстанцыю́ем
2-я ас. дыстанцыю́еш дыстанцыю́еце
3-я ас. дыстанцыю́е дыстанцыю́юць
Прошлы час
м. дыстанцыява́ў дыстанцыява́лі
ж. дыстанцыява́ла
н. дыстанцыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстанцыю́й дыстанцыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыстанцыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцыява́ць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцыю́ю дыстанцыю́ем
2-я ас. дыстанцыю́еш дыстанцыю́еце
3-я ас. дыстанцыю́е дыстанцыю́юць
Прошлы час
м. дыстанцыява́ў дыстанцыява́лі
ж. дыстанцыява́ла
н. дыстанцыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстанцыю́й дыстанцыю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыстанцыява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здаля́ць

‘аддаляць каго-небудзь; выдаляць што-небудзь; здымаць з пасады каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здаля́ю здаля́ем
2-я ас. здаля́еш здаля́еце
3-я ас. здаля́е здаля́юць
Прошлы час
м. здаля́ў здаля́лі
ж. здаля́ла
н. здаля́ла
Загадны лад
2-я ас. здаля́й здаля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здаля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аддале́нне ср.

1. отдале́ние, удале́ние;

2. отдале́ние;

3. отдале́ние, отта́лкивание;

1-3 см. аддаля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддале́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аддаляць — аддаліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. аддаляцца — аддаліцца.

2. Месца, якое знаходзіцца на значнай адлегласці ад чаго‑н. Далей разлягаліся лугі з магутнымі дубамі, што, як вартавыя, стаялі ў аддаленні адзін ад аднаго. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Выклікаць адчужанасць, рабіць далёкім каму‑н.; аддаляць. Поўнач у нейкай ступені робіць чалавека ідэалістам, але калі і адчужае яго ад людзей, дык затым толькі, каб зноў прылучыць да іх. М. Стральцоў.

2. Спец. Адбіраць на падставе закону ў каго‑н. якую‑н. маёмасць у карысць дзяржавы або грамадскіх арганізацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отта́лкивать несов.

1. адпіха́ць, адпі́хваць, адшту́рхваць;

2. перен. (отдалять, отстранять) адшту́рхваць, аддаля́ць; (вызывать отвращение, неприязнь) адваро́чваць, выкліка́ць агі́ду, непрыя́знасць (у каго́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)