дыстанцыява́ць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцыю́ю дыстанцыю́ем
2-я ас. дыстанцыю́еш дыстанцыю́еце
3-я ас. дыстанцыю́е дыстанцыю́юць
Прошлы час
м. дыстанцыява́ў дыстанцыява́лі
ж. дыстанцыява́ла
н. дыстанцыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстанцыю́й дыстанцыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыстанцыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)