звало́даць

‘авалодаць кім-небудзь, з кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звало́даю звало́даем
2-я ас. звало́даеш звало́даеце
3-я ас. звало́дае звало́даюць
Прошлы час
м. звало́даў звало́далі
ж. звало́дала
н. звало́дала
Загадны лад
2-я ас. звало́дай звало́дайце
Дзеепрыслоўе
прош. час звало́даўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

авало́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́данне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вазаблада́ць ’авалодаць’ (Нас.). Па фанетычных і марфалагічных прыкметах — запазычанне з ц.-слав.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апанта́ць

‘захапіць, апанаваць, авалодаць (апантаць каго-небудзь, што-небудзь); зблытаць, збіць з панталыку каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апанта́ю апанта́ем
2-я ас. апанта́еш апанта́еце
3-я ас. апанта́е апанта́юць
Прошлы час
м. апанта́ў апанта́лі
ж. апанта́ла
н. апанта́ла
Загадны лад
2-я ас. апанта́й апанта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апанта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Авалодаць, навучыцца карыстацца чым-н. і пад.

А. выпуск новай прадукцыі.

|| незак. асво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўлада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., кім-чым.

Тое, што і авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрысту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога цяжка або немагчыма наблізіцца, якім цяжка авалодаць.

Непрыступныя скалы.

Непрыступная крэпасць.

2. Такі, да якога цяжка падступіцца; ганарысты.

Н. начальнік.

|| наз. непрысту́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыдба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што і чаго. Набыць, займець, нажыць.

П. сваю гаспадарку.

П. добрую рэч.

2. што і чаго. Атрымаць што-н., авалодаць чым-н.

П. вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)