абціра́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціраць — абцерці і абцірацца — абцерціся.

2. Лячэбна-прафілактычная працэдура, пры якой цела абціраецца тканінай, змочанай у якую‑н. вадкасць, а потым расціраецца да пачырванення скуры. Абціранне пасля зарадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціра́цца несов.

1. обтира́ться, отира́ться, утира́ться;

2. обтира́ться;

3. стира́ться;

4. перен., разг. (осваиваться, приобретать культурные навыки) обтира́ться, обтёсываться;

1-4 см. абце́рціся;

5. страд. обтира́ться, отира́ться; утира́ться; стира́ться; см. абціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)