Verbum

wipe

[waɪp]

v.t.

1) сьціра́ць

to wipe the table — сьце́рці стол

2) абціра́ць, выціра́ць

Wipe away your tears — Вы́тры сьлёзы

3) заціра́ць, змыва́ць

The rain wiped away all the footprints — Дождж змыў усе́ сьляды́

4) праціра́ць

to wipe one’s glasses — праціра́ць акуля́ры

•

- wipe out

brush

I [brʌʃ]

1.

n.

1) шчо́тка, шчо́тачка f., dim.; пэ́ндзаль -ля m. (для малява́ньня); памазо́к -ка́ m. (для гале́ньня)

2) чышчэ́ньне, часа́ньне шчо́ткаю

to give a good brush — до́бра паскрэ́бсьці

3) суты́чка f.; сва́рка f.

a brush with the enemy — суты́чка з во́рагам

4) пушы́сты хвост

2.

v.

1) чы́сьціць, зьмята́ць, часа́ць шчо́ткаю; малява́ць пэ́ндзлем

2) абціра́ць, зма́хваць (сьлёзы)

3) лёгка дакрана́цца

•

- brush aside

- brush away

- brush off

- brush up on

II [brʌʃ]

n.

1) лама́чча n.

2) густы́ за́расьнік, хмызьня́к -у́ m.

3) рэ́дка насе́лены абша́р; глуш, глухме́нь f.