одёрнуться разг. абцягну́ць на сабе́ адзе́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абапя́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., каго-што.

Абцягнуць чым‑н. (дротам, тынінай, сеткай і пад.). Абапяць пасевы дрока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одёрнуть сов.

1. (оправить) абцягну́ць;

2. перен. (оборвать резким замечанием) разг. абарва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абця́гнены

1. обтя́нутый, оби́тый;

2. обтя́нутый;

3. опра́вленный, одёрнутый, обдёрнутый;

4. обведённый;

1-4 см. абцягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абця́гнуты

1. обтя́нутый, оби́тый;

2. обтя́нутый;

3. опра́вленный, одёрнутый, обдёрнутый;

4. обведённый;

1-4 см. абцягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ашла́піць ’абхапіцца нагамі і рукамі’ (КЭС, лаг.), ’абняць’ (Яўс.), ’расстаўляць ногі пры яздзе па дарозе над невялікімі лужынамі (пра каня)’ (Шат.), абшлапіць (Куч.), ошлапіць ’абцягнуць, абціснуць, абкласці шчыльна (пра адзенне)’ і ’палажыць бэльку над вокнамі’ (КСТ). Ад шлапаць, шлапнуць ’наступіць наверх; прыціснуць, ахапіўшы з бакоў’, да семантыкі параўн. польск. okroczyć ’абхапіць, акружыць’, okrakiem ’з расстаўленымі нагамі’ (ад krok).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абця́гваць несов.

1. (материей, кожей) обтя́гивать, обива́ть;

2. обтя́гивать;

3. оправля́ть, одёргивать, обдёргивать;

4. (ограждать проволокой) обводи́ть;

1-4 см. абцягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обдёргать сов., разг.

1. (оборвать) абарва́ць, мног. паабрыва́ць, абшмо́ргаць, мног. паабшмо́ргваць;

2. (обровнять) абскубці́, абцягну́ць;

обдёргать воз с соло́мой абскубці́ воз з сало́май;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., каго-што, чым.

1. Прышыць (галун, футру і пад.) па краях чаго‑н., аблямаваць. Абшыць паліто футрам. // Абкідаць швы ў чым‑н.

2. Абабіць усю паверхню дошкамі, лістамі бляхі і пад. Рабочыя паставілі каркас, абшылі яго плітамі, накрылі дах, і праз пяць дзён на будаўнічай пляцоўцы ўжо ўзвышаўся новы прыгожы дом. «Звязда». Сяк-так звязаць жэрдкі.. [Манг] паспеў праз тры дні, але засталося самае галоўнае: абшыць іх. Маўр. // Нашыўшы (матэрыю, скуру і пад.), абцягнуць. Абшыць пасылку.

3. Пашыць усё неабходнае для каго‑н. Трэба абмыць і абшыць сям’ю, а вечарам аж да поўначы — прасніца, пад вясну — кросны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)