абцягну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абцягну́ абця́гнем
2-я ас. абця́гнеш абця́гнеце
3-я ас. абця́гне абця́гнуць
Прошлы час
м. абцягну́ў абцягну́лі
ж. абцягну́ла
н. абцягну́ла
Загадны лад
2-я ас. абцягні́ абцягні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абцягну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абцягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак., што.

1. Туга нацягнуўшы, абшыць, абабіць тканінай і пад.

А. канапу.

2. Прывесці ў парадак на сабе адзенне, паправіць, пацягнуўшы ўніз.

3. Адцягнуць, апусціць.

Груз абцягнуў вяроўку.

4. Абгарадзіць.

А. дротам участак пашы.

|| незак. абця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абця́гванне, -я, н. і абця́жка, -і, ДМ -жцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абцягну́ць сов.

1. (материей, кожей) обтяну́ть, оби́ть;

а. крэ́сла ску́рай — обтяну́ть (оби́ть) кре́сло ко́жей;

2. обтяну́ть;

бялі́зна ~ну́ла вяро́ўку — бельё обтяну́ло верёвку;

3. опра́вить, одёрнуть, обдёрнуть;

а. суке́нку — одёрнуть пла́тье;

4. (оградить проволокой) обвести́;

а. агаро́д дро́там — обвести́ огоро́д про́волокой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абцягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне; зак., што.

1. Паправіць, прывесці ў парадак адзенне і пад., пацягнуўшы ўніз. [Жэнька] глянула з замілаваннем на сваю ляльку Ганульку, якая спала побач з ёю, абцягнула на ёй сукенку. Крапіва.

2. Туга нацягнуўшы, абшыць, абабіць што‑н. тканінай і пад. Абцягнуць скурай крэсла.

3. Апусціць, адцягнуць. Бялізна абцягнула вяроўку.

4. Абвесці што‑н. чым‑н.; абгарадзіць. Абцягнуць агарод дротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обтяну́ть сов. абцягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обдёрнуть сов., разг. абцягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абця́жка, -і, ДМ -жцы, ж.

1. гл. абцягнуць.

2. Тое, чым абцягнута што-н.

Канапа са скураной абцяжкай.

|| прым. абця́жачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абця́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцягваць — абцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)