одёргиваться

1. абця́гваць на сабе́ адзе́нне;

2. страд. абця́гвацца, абрыва́цца; см. одёргивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оса́живаться страд.

1. спыня́цца, аса́джвацца;

2. аса́джвацца, спыня́цца, абрыва́цца; см. оса́живать​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрыва́ться​II несов.

1. уст. абко́пвацца;

2. страд. абко́пвацца; абрыва́цца; аку́чвацца; см. обрыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресека́ться

1. перарыва́цца, перапыня́цца;

2. (прекращаться) спыня́цца; (обрываться) абрыва́цца;

3. страд. перарыва́цца, перапыня́цца; спыня́цца; знішча́цца; выкараня́цца; см. пресека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́ў, ‑рыву, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. абрываць — абарваць ​1 (у 2 знач.) і абрывацца — абарвацца (у 1 знач.).

2. Месца, дзе абарвана што‑н. Абрыў лініі.

3. Круты схіл берага, скалы і пад., які ўзнік у выніку абвалу ці асыпання зямлі. Схілы ўсюды вельмі крутыя, частыя абрывы, на адхонах амаль усюды, густа буяе лес. Мележ. Да белае хаткі На стромкім абрыве Плыў човен рыбацкі, Бясшумны, як прывід. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)