апяка́ць
‘абпальваць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апяка́ю |
апяка́ем |
| 2-я ас. |
апяка́еш |
апяка́еце |
| 3-я ас. |
апяка́е |
апяка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
апяка́ў |
апяка́лі |
| ж. |
апяка́ла |
| н. |
апяка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апяка́й |
апяка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апяка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фламбі́раваць
‘абпаліць (абпальваць) страву ў канцы прыгатавання’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фламбі́рую |
фламбі́руем |
| 2-я ас. |
фламбі́руеш |
фламбі́руеце |
| 3-я ас. |
фламбі́руе |
фламбі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
фламбі́раваў |
фламбі́равалі |
| ж. |
фламбі́равала |
| н. |
фламбі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
фламбі́руй |
фламбі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
фламбі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фламбі́раваць
‘абпаліць (абпальваць) страву ў канцы прыгатавання’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фламбі́рую |
фламбі́руем |
| 2-я ас. |
фламбі́руеш |
фламбі́руеце |
| 3-я ас. |
фламбі́руе |
фламбі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
фламбі́раваў |
фламбі́равалі |
| ж. |
фламбі́равала |
| н. |
фламбі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
фламбі́руй |
фламбі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
фламбі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
обжига́ть несов.
1. абпа́льваць; (кипятком) апа́рваць;
2. (причинять ожоги) апяка́ць;
3. (обрабатывать огнём, жаром) техн. абпа́льваць;
4. перен. апяка́ць; см. обже́чь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выка́ливать несов.
1. техн. выгарто́ўваць;
2. (глиняные изделия) выпа́льваць, абпа́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
опаля́ть несов.
1. абпа́льваць; см. опали́ть 1;
2. (обжигать) апяка́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абпа́льванне ср.
1. обжига́ние; опа́ливание;
2. о́бжиг м.;
1, 2 см. абпа́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
*Ашмалак, ошма́лок ’абгарэлы кусок ці канец, край чаго-небудзь’ (Клім.). Ад шмалыты ’абпальваць, смаліць’ (там жа) як асмалак ад смаліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
опа́ливать несов.
1. абпа́льваць; см. опали́ть 1;
2. (волосяной покров, ворс, верхний слой) асма́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жыга́н ’асмалены кіёк, качарга’ (Бяльк.). Параўн. рус. дыял. жиган ’качагар, смуглы чалавек, хуліган’. Ад дзеяслова жыгаць (гл.) ’апякаць, абпальваць’ з малапрадуктыўным рэгіянальным суфіксам ‑ан (Сцяцко, Афікс. наз., 26).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)