Абшулапа́шыць ’аблушчыць, аблузаць’ (Бяльк.) ад шулапаха да шулупа ’шалупінне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адлу́шчыць

‘аблушчыць, адскрэбці, ачысціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлу́шчу адлу́шчым
2-я ас. адлу́шчыш адлу́шчыце
3-я ас. адлу́шчыць адлу́шчаць
Прошлы час
м. адлу́шчыў адлу́шчылі
ж. адлу́шчыла
н. адлу́шчыла
Загадны лад
2-я ас. адлу́шчы адлу́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час адлу́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

отшелуши́ть сов.

1. аблуза́ць, аблу́шчыць;

2. (заставить что-л. отстать) аддзялі́ць; адскрэ́бці; ачы́сціць (ад чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)