адлу́шчыць
‘аблушчыць, адскрэбці, ачысціць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адлу́шчу | адлу́шчым | |
| адлу́шчыш | адлу́шчыце | |
| адлу́шчыць | адлу́шчаць | |
| Прошлы час | ||
| адлу́шчыў | адлу́шчылі | |
| адлу́шчыла | ||
| адлу́шчыла | ||
| Загадны лад | ||
| адлу́шчы | адлу́шчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адлу́шчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)