аблу́шчыць гл. лушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблу́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблу́шчу аблу́шчым
2-я ас. аблу́шчыш аблу́шчыце
3-я ас. аблу́шчыць аблу́шчаць
Прошлы час
м. аблу́шчыў аблу́шчылі
ж. аблу́шчыла
н. аблу́шчыла
Загадны лад
2-я ас. аблу́шчы аблу́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час аблу́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблу́шчыць сов. облу́щить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблу́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Тое, што і аблузаць. Аблушчыць боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; незак., што.

1. Ачышчаць ад шалупін, якой-н. абалонкі; лузаць.

Л. гарох.

2. Разрыхляць глебу пасля ўборкі ўраджаю (спец.).

Л. іржышча.

|| зак. аблу́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны (да 1 знач.) і узлу́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны (да 2 знач.).

Аблушчыць боб.

|| наз. лушчэ́нне, -я, н.

|| прым. лушчы́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. ад аблушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нааблу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Аблушчыць вялікую колькасць чаго‑н. Нааблушчваць бобу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́шчвацца несов., возвр., страд. облу́щиваться; см. аблу́шчыцца, аблу́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облущи́ть сов. аблу́шчыць, мног. пааблу́шчваць, аблуза́ць, мног. пааблу́зваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)