абдзе́рці, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзёр, -дзёрла; -дзяры́; -дзёрты; зак.

Тое, што і абадраць.

|| незак. абдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абдзіра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Абадраць у многіх месцах, кругом; абадраць усё, многае. Паабдзіраць кару на дрэве. Паабдзіраць ногі.

2. перан. Разм. Абабраць, абкрасці ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Памянш.-ласк. да ліпа ​1; маладая ліпа. [Месяц] стуліўся за кучаравую пахучую ліпку. Крапіва.

•••

Абадраць (абдзерці, абабраць, аблупіць) як ліпку гл. абадраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обша́рпать сов., прост. абшарпа́ць, абадра́ць, абдзе́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заскро́баць

‘пачаць скрэбці; абадраць, абдрапаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заскро́баю заскро́баем
2-я ас. заскро́баеш заскро́баеце
3-я ас. заскро́бае заскро́баюць
Прошлы час
м. заскро́баў заскро́балі
ж. заскро́бала
н. заскро́бала
Загадны лад
2-я ас. заскро́бай заскро́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час заскро́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблы́сіць

‘зрабіць лысым каго-небудзь, абадраць шалупінне чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблы́шу аблы́сім
2-я ас. аблы́сіш аблы́сіце
3-я ас. аблы́сіць аблы́сяць
Прошлы час
м. аблы́сіў аблы́сілі
ж. аблы́сіла
н. аблы́сіла
Загадны лад
2-я ас. аблы́сь аблы́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час аблы́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пааблу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Аблупіць, абадраць усё, многае. Пааблупліваць абоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдзіраць — абадраць, абдзерці і абдзірацца — абадрацца, абдзерціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оцара́пать сов. абдра́паць, абадра́ць, абдзе́рці, мног. паабдзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обцара́пать сов., разг. абадра́ць, абдзе́рці, мног. паабдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)