павянча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Уступіць у шлюб, адбыўшы абрад вянчання ў царкве.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павянча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Уступіць у шлюб, адбыўшы абрад вянчання ў царкве.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паднагля́дны, ‑ая, ‑ае.
У дарэвалюцыйнай Расіі — які знаходзіўся пад наглядам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папо́мсціцца, ‑помшчуся, ‑помсцішся, ‑помсціцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папра́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які выкарыстоўваецца, служыць для перавыхавання каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пара́давацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца;
Адчуць радасць, задавальненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параксі́зм, ‑у,
1. Моцны прыступ якой‑н. хваробы або абвастрэнне яе, якое адбываецца перыядычна.
2.
[Грэч. paraxysmós — узбуджэнне, раздражненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасце́льнічы, ‑ага,
Прыдворны чын у Рускай дзяржаве 15–17 стст., асоба, якая ведала пасцеллю цара,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўпада́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца;
Незнарок сказаць тое, чаго нельга гаварыць; выдаць тайну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)