пых, ‑у, м.
Разм. Тое, што і пыха. І біскуп, і ўсе гэтыя генералы, і стол з яго ўкрасамі надавалі яшчэ болей важнасці і пыху асобе павятовага «камісаржа». Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)