выціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выціраць — выцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выціскаць — выціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцэджваць — выцадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцягваць — выцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцякаць — выцечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцясне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцясняць — выцесніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вычляне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычляняць — вычленіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышпарваць — вышпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышту́рхванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выштурхваць — выштурхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышукваць — вышукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)