Verbum

калязямны́, ‑ая, ‑ое.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля Зямлі або вакол Зямлі. Калязямная арбіта.

кандамі́ніум, ‑у, м.

Дзяржаўнае кіраванне якой‑н. тэрыторыяй сумесна дзвюма або некалькімі краінамі.

[Лац. condominium ад con — з, разам і donimium — валоданне.]

канцэрта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Артыст, які дае канцэрт або ўдзельнічае ў канцэрце.

капа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць або выкарыстоўваецца для канання, копкі ​¹. Капальныя прылады.

гідрамеліяра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Паляпшэнне воднага балансу зямель шляхам іх асушэння або абваднення.

гіперэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Прыліў крыві да якога‑н. органа або часткі цела.

[Ад грэч. hypér — над, звыш і háima — кроў.]

гліст, ‑а, М ‑сце, м.

Чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы.

графі́н, ‑а, м.

Шкляная пасудзіна з вузкім доўгім горлам для вады або віна.

[Ад іт. caraffina.]

групо́рг, ‑а, м.

Групавы арганізатар, кіраўнік групы ў партыйнай, камсамольскай або прафсаюзнай арганізацыі.

гукаправо́днасць, ‑і, ж.

Здольнасць цела або асяроддзя праводзіць гукі. Гукаправоднасць металу. Гукаправоднасць вады.