Verbum

сарафа́н, ‑а, м.

Руская верхняя жаночая вопратка ў выглядзе асобага крою свабоднай доўгай сукенкі без рукавоў з засцежкай пасярэдзіне. // Жаночая сукенка без рукавоў. Выйшла і Святланка разам са сваім класам, са школай. У белай блузцы і блакітным сарафане. Юрэвіч. Чырвоны паркалёвы сарафан Валі здалёку здаваўся нейкай незвычайнай жывой кветкай. Васілевіч.

бязма́ла, прысл.

Разм. Без малога, амаль, каля. Было бязмала тры гадзіны дня. □ З поля сабраў [мужык] вось Коп пяць бязмала. Купала.

ве́чнасць, ‑і, ж.

Працяг часу без пачатку і канца. // Вельмі доўгі час. Марудна бягуць мінуты, Гадзіна ідзе, як вечнасць. Нядзведскі.

безная́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца без наяўных грошай шляхам пераводу грашовых сродкаў з рахунку плацельшчыка на рахунак крэдытора. Безнаяўны разлік.

бессвядо́мы, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца несвядома, без усведамлення сутнасці таго, што робіцца, не кантралюецца свядомасцю. Бессвядомы жэст. Пачуцці бессвядомага страху.

гале́нь, ‑льня, м.

Абл. Стары венік без лісця; дзяркач. Маці, відаць, цэлы гай.. гальнёў сшаравала, Пакуль падлога Зрабілася гладкая. Барадулін.

адбамбі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што і без дап.

1. Правесці бамбёжку чаго‑н.

2. Тое, што і адбамбіцца.

абняду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Страціць сілы, аслабець; захварэць. [Тоня:] — Без цябе абыдуцца. Паглядзі на сябе, які стаў... Абнядужаў зусім. Новікаў.

манты́лья, ‑і, ж.

1. Карункавае пакрывала ў іспанак, якое закрывае галаву і плечы.

2. Уст. Кароткая жаночая накідка без рукавоў.

[Ісп. mantilla ад лац. mantellum — пакрывала, адзенне.]

павэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Завэндзіць усё, многае. Павэндзіць усе шынкі.

2. і без дап. Вэндзіць некаторы час.