каардынава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. каардынаваць, каардынавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казыра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. казыраць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калупа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. калупаць, калупацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцыні́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кальцыніраваць; кальцынацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жлу́кчанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. жлукціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заблытваць — заблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забрукоўваць — забрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забудоўваць — забудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забягаць — забегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)