Verbum

пасмяро́тны, -ая, -ае.

Які ажыццёўлены або ўзнік пасля смерці (пра што-н., што адносіцца да дзейнасці нябожчыка).

Пасмяротнае выданне твораў пісьменніка.

Узнагароджаны пасмяротна (прысл.).

паўкро́ўны, -ая, -ае.

Пра жывёл: які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнага вытворніка і маткі простай пароды або ад скрыжавання чыстакроўнай маткі і вытворніка простай пароды.

паўтыка́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Уткнуцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Стрэлы паўтыкаліся ў мішэнь.

перайменава́ць, -мяну́ю, -мяну́еш, -мяну́е; -мяну́й; -менава́ны; зак., каго-што.

Даць каму-, чаму-н. новую назву або імя.

П. вуліцу.

|| незак. пераймяно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

піжа́ма, -ы, мн. -ы, -жа́м, ж.

Хатні або спальны касцюм, які складаецца з курткі і штаноў вольнага крою.

Лёгкая п.

|| прым. піжа́мны, -ая, -ае.

аднаклу́бнік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або з кім.

Той, хто належыць да таго самага клуба, таварыства.

|| ж. аднаклу́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

антыпо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м., чый або каму (кніжн.).

Чалавек, процілеглы каму-н. па перакананнях, густах, уласцівасцях.

|| прым. антыпо́дны, -ая, -ае.

аўтахто́ны, -аў, адз. -то́н, -а, м. (кніжн.)

1. Карэнныя, мясцовыя жыхары; абарыгены.

2. Расліны або жывёлы, якія ўзніклі і працягваюць існаваць у дадзенай мясцовасці.

абе́дня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Набажэнства ў хрысціян, якое адбываецца раніцай або ў першай палове дня; тое, што і літургія. Хадзілі на абедню.

ага́ткі, -так, адз. ага́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Лекавая і дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з белымі або ружовымі кветкамі.

|| прым. ага́ткавы, -ая, -ае.