Verbum

мізэ́рны, -ая, -ае.

1. Вельмі малы, нязначны.

М. тэрмін.

Мізэрныя інтарэсы.

2. Схуднелы, худы, чэзлы.

Мізэрнае дзіця.

Мізэрныя расліны.

3. перан. Несамавіты на выгляд, убогі.

Ля ганка стаяў м. чалавек.

|| наз. мізэ́рнасць, -і, ж.

нава́ла, -ы, ж.

1. Нашэсце ворага.

Адолець навалу.

Фашысцкая н.

2. Бяда, няшчасце.

Страшэнная н.

3. Вялікая колькасць каго-, чаго-н.

Н. работы.

4. перан. Нешта цяжкае, непрыемнае, што навісае над чалавекам.

Н. безвыходнасці.

на́йміт, -а, М -міце, мн. -ы, -аў, м.

1. Наёмны работнік, парабак.

2. перан. Той, хто з карыслівымі намерамі служыць чыім-н. мэтам, хто прадаўся каму-н. (пагард.).

Фашысцкія найміты.

|| прым. на́йміцкі, -ая, -ае.

ра́курс, -у, м.

1. Перспектыўнае скарачэнне аддаленых ад гледача частак адлюстраванага на плоскасці прадмета (спец.).

2. перан. Пункт погляду, з якога што-н. разглядаецца; аспект.

Падаць праблему ў новым ракурсе.

|| прым. ра́курсны, -ая, -ае.

ра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак. і незак., каго-што.

1. Нанесці (наносіць) рану каму-н.

Р. руку.

2. перан. Прычыніць (прычыняць) каму-н. душэўны боль, пакуты.

Р. чулае сэрца.

|| наз. ране́нне, -я, н.

раскату́рхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

1. Нямоцна штурхаючы, трасучы, абудзіць ад сну, прымусіць прачнуцца.

Р. соннага.

2. перан. Вывесці са стану пасіўнасці, разварушыць.

Р. гледачоў.

|| незак. раскату́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

рудыме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Недаразвіты, астаткавы орган арганізма, які страціў сваё першапачатковае значэнне ў працэсе эвалюцыйнага развіцця.

2. перан. Астатак, рэшткі якой-н. з’явы (кніжн.).

|| прым. рудымента́рны, -ая, -ае.

вы́блытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Разблытаўшы, выняць, вызваліць.

В. птушку з сіла.

2. перан., каго. Памагчы выйсці з цяжкага становішча (разм.).

В. з небяспечнай справы.

|| незак. выблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́вудзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

1. Вылавіць вудай.

В. шчупака.

2. перан. Выведаць, здабыць што-н. хітрыкамі, падманам (разм.).

В. сакрэты.

В. грошы ў каго-н.

|| незак. выву́джваць, -аю, -аеш, -ае.

по́крыва, -а, н.

1. Верхні слой, які пакрывае што-н.

Травяное п.

Валасяное п.

2. перан. Тое, што пакрывае, ахутвае сабой што-н.

Пад покрывам ночы.

|| прым. по́крыўны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).